مطالعه اثر تداخلی ایندیوم بر جذب روده ای آهن با استفاده از روش everted gut sac

آهن یکی از فلزات ضروری است که در اکثر اعمال سلولی بعنوان کوفاکتور و یا جزئی از ساختمان آنزیم ها و دیگر متالوپروتئین ها دخالت می نماید . از جمله عناصر سمی که ممکن است با متابولیسم آهن تداخل داشته باشد ، عنصر ایندیوم است . در سالهای اخیر مصرف ایندیوم در صنایع مختلف به مقدار بالایی افزایش یافته است، به همین خاطر احتمال مسمومیت با این عنصر وجود دارد . در مطالعه حاضر اثر تداخلی این عنصر بر روی اولین مرحله متابولیسم آهن ( جذب روده ای ) مورد مطالعه قرار گرفت .           جهت انجام این مطالعه از قطعات وارونه روده ای ( e verted gut sac ) که از موشهای صحرایی نر بالغ با وزنی حدود 200 – 150 گرم تهیه شده بودند ، استفاده گردید .           نتایج حاصل نشان داد که جذب روده ای آهن و ایندیوم اشباع پذیر بوده و حداکثر میزان جذب آنها توسط e.g.s (everted gut sac  ) بترتیب در غلظت های حدود 102 و 70 میلی گرم بر لیتر در محیط انکوباسیون می باشند . جذب روده ای این دو عنصر توسط e. g. s   ظاهراً وابسته به انرژی است ، بطوریکه گلوکز جذب روده ای آنها را افزایش داده در حالیکه   ouabain  منجر به کاهش جذب آنها خواهد شد . حضور ایندیوم در محیط انکوباسیون موجب کاهش جذب آهن توسط این قطعات در حدود 28 درصد می گردد .           بر اساس نتایج بدست آمده ایندیوم احتمالاً از طریق رقابت با آهن جهت جذب روده ای موجب کاهش جذب این عنصر ضروری به بدن می شود .